• Home : Bahagian Pertama

    Assalamualaikum


    Aku peluk buku teks Matematik Tingkatan 5 erat2. Jalan balik beriringan dengan Said, Mus, dan Jack. Tak terfikir pun akan jalan balik dengan diorang. Sebab, aku tak anggap diorang satu geng dengan aku pun. Aku pelik, kadang2 aku tak pernah nak bercakap pun dengan diorang. Cuma...aku kut. Aku yang takde kawan, then diorang berniat baik nak berkawan dengan aku. Since they start it first, why not aku kawan je kan, lagi pun memang aku mamat loner. TAK ADA KAWAN. titik. 

    So, petang tu terasa macam mendung semacam je, nak balik rumah rasa macam malas, macam ada benda berat yang aku dukung. Sedangkan aku peluk buku teks Matematik je kut. *apa yg beratnya?

    Sampai je kat rumah, aku tengok ada ramai gila orang. Ada kenduri kahwin ke kat rumah aku ni? Tak pernah-pernah ada orang datang rumah ramai macam ni. Aku cari Kak Zila, Kak Wati, Bang Lan, Bang Wan, dengan Bang Jib. Ayah ngan ibu sekali...semua takde. Entah sapa2 ntah berkerumun ramai2. Macam semut hurung gula. aneh...

    Oh...aku nampak sorang yang aku kenal. Kontraktor mamat cino yg selalu datang rumah aku betulkan lampu, kipas kat rumah aku. Kira, bab2 wiring ni dia lah orang yg kitorang akan call. Ah Kao nama dia. Cina kan, mesti nak Ah lah, Eh lah, whateva. Dia pandang aku, pastu buat muka pelik. Lepas tu dia terus sambung kerja2 dia. AHA ! Sekarang baru aku perasan, yang ramai2 tu, semua orang2 Ah Kao. Tapikan...pelik. Takkanlah rumah aku ada renovation kut? Construction ke? Apsal ramai sangat orang2 Ah Kao ni. Ramai in the means of SANGAT RAMAI ! Semua busy doing things, mcm persiapan utk buat rumah baru. Aku tak kira, aku nak masuk rumah gak. 

    Oddly, aku selalu masuk rumah ikut pintu dapur, masuk2 rumah je, aku jumpa Kak Shada. Kawan tempat kerja ibu. 

    Eh, Kak Shada buat apa kat sini? 

    Kamu tak tahu ke?

    Saya baru balik sekolah la kak, kenapa?

    Akak pindah sini mulai hari ni. 

    Hah? Akak pindah masuk rumah saya? Habis family saya nak duduk mana?

    Kak Ros dah pindah barang masuk pondok belakang tu. 

    Ibu ada dekat sana?

    Ha'ah. 

    SEMAKIN PELIK ! Ibu pindah ? IBU AKU PINDAH BARANG?! Pe benda ni? Kak Shada tak cakap banyak, dia terus tutup pintu dapur. Biarkan aku tercanguk sorang2 kat situ. Pergh...ni ada yg kena maki ni. Aku terus lari pergi pondok buruk dekat belakang rumah. Pondok tu kecik je. Memang ada satu bilik, dapur kecik, bilik air dekat luar, oh dengan tandas sekali dekat luar. Lepas tu, ada sinki...pun dekat luar. Pondok tu ayah aku dirikan sendiri, sebab dulu belakang rumah ada 3 pokok durian, so bila time musim dia...fikir sendiri lah ye. :) 

    Aku tak bagi salam, terus serbu masuk. Ibu baru selesai solat, telekung putih, aminkan doa dia, lepas tu pandang aku. 

    Tak reti bagi salam?

    Kenapa mak solat kat sini? Kenapa Kak Shada pindah rumah sesuka hati, yang lain mana? Ayah mana? Kakak, abang? 

    Kau mengarut apa ni? Dah, masuk, salin baju. Mandi, solat.  

    Ibu lagi mengarut apa ni ! APSAL KAK SHADA PINDAH MASUK RUMAH KITA?! KENAPA IBU PINDAH MASUK PONDOK BURUK NI? MANA AYAH? KAKAK DENGAN ABANG, dorang pergi mana?! Ibu ni pekak ke ?!

    ADI ! Ibu tak pernah ajar kamu kurang ajar ! Masuk dalam, mulai hari ni, kita pindah sini, kita dah tak duduk rumah depan tu. Kak Shada pindah situ. Jangan degil ! Masuk dalam, salin baju, Lepas tu, pergi mandi, solat Asar. 

    Aku tendang pintu pondok tu. Dahlah pondok tu buruk, pintu dia apatah lagikan. Aku tak lari mana pun, pergi ke belakang rumah asal aku. Terduduk, lepas tu aku duduk menangis sorang2. Pekerja2 Ah Kao semua tak pedulikan aku pun. Diorang sibuk buat kerja masing2. Aku sedih gila kut, ibu langsung tak jawab pertanyaan aku, lepas tu nak tengking2 aku. SIAL ! 

    Adi...ikut saya. 

    Tiba2 Ah Kao datang pegang tangan aku, tolong aku bangun. Aku tepis, tapi dia tarik aku suruh bangun. 

    Eh, kau ni kenapa?! Lepaskan akulah! Apa kau nak?!

    Tak elok tengking ibu adi macam tu. 

    Eh, cina ni, aku tangan kang ! Apa yang kau sibuk, tu ibu aku, bukan ibu kau ! 

    Sebab ibu adi lah saya nasihatkan, tak elok berkasar dengan orang tua. 

    Yang kau nak sibuk hal aku ni apsal ! Kau buat jelah kerja kau ! Kontraktor je pun. Bukannya hebat sangat. 

    ADI ! Ikut saya. 

    Dengan suara tegas dia, dia seret aku masuk lori dia. Lepas tu dia terus hidupkan enjin.

    Hey Cina ! Kau nak bawak aku pergi mana hah ! Suka hati kau je nak seret2 aku, kau ingat aku ni anak anjing ke?! 

    Ah Kao buat donno. Dia drive straight je. Aku pun tak berapa familiar jalan yang dia lalu tu. Sampailah dia berhenti kat satu jalan sunyi. Betul2 sunyi jalan tu. Lepas tu, dia keluar dari lori dia. Bukakkan pintu seat aku, heret aku keluar. 

    CRAP ! Dia bawak aku pergi ...

    3 comments → Home : Bahagian Pertama

    1. done following.. nk masuk dlm list bunga boleh? hehehe

    2. hehe, thanks :)

    3. Baru baca blovel nie... Kurang hajo si Adi nie. Haha. Nak baca sambungan jap..